พี่
Baramee Raktham
เล่าเรื่อง เหรียญดับไฟใต้ เล่าโดยคุณเก้า @Preecha Ekaranpongวันนี้ เล่าเรื่องเหรียญดับไฟใต้ ให้หลวงป๋าฟัง หลวงป๋าบอกว่าให้เอาไปลงไว้ในหนังสือ ... เลยเอามาเล่าให้ท่านอื่นฟังไว้ ณ ที่นี้
เหตุการณืนี้ เกิดขึ้นหลังจากมัสยิดกรือเซะ ถูกวางระเบิด 3-4 เดือน มีอยู่วันหนึ่ง ผม (ปรีชา / ชื่อเล่น เก้า) ไปวัดหลวงพ่อสด เมื่อถึงวัดก็เดินขึ้นประชาสัมพันธ์ เพื่อขึ้นไปทำบุญ ... พอขึ้นไปถึงบนศาลา เห็นตำรวจทั้งในเครื่องแบบ และชุดครึ่งท่อน คือ ใส่เสื้อยืด กับกางเกงสีกากี เกือบร้อยนาย จนเต็มศาลาไปหมด
ในเวลานั้น ผมคิดว่า คงมีเหตุร้าย หรือมีโจรมีงัดของมีค่า แล้วทำร้ายพระที่นอนเฝ้า ... จึงเดินไปถามตำรวจนายหนึ่งว่า
ผมถาม : พี่ มาทำอะไรกัน ... มีเหตุร้ายอะไรหรอ
นายตำรวจตอบ : มาเช่าพระเหรียญดับไฟใต้
ผมถาม : มีดีกว่านั้นอีก ผมแนะนำเพิ่มเงินอีกนิด ได้พระเหล็กไหล หรือแหวนเหล็กไหลก็ได้
นายตำรวจตอบ : ไม่เอา ผมจะเอาเหรียญดับไฟใต้เท่านั้น
ผมถามต่อแบบกวน ๆ ว่า : เหรียญนี้ มีดีอะไร
นายตำรวจเล่ายาวเลยคราวนี้ ... แล้วบอกว่า วันที่มัสยิดกรือเซะ ถูกวางระเบิด เป็นเวลาประมาณ สองทุ่ม นายตำรวจท่านนี้ เป็นกลุ่มแรกที่เข้าไปตรวจดูสถานการณ์ (ตำรวจตะเวนชายแดน จะเป็นกลุ่มแรก เมื่อเหตุการณ์เรียบร้อย ทหารจึงเข้าไปเคลียร์พื้นที่ต่อไป)
ในเวลานั้น เมื่อเกิดระเบิด ไฟดับจนมืดสนิท เมื่อตำรวจตระเวนชายแดนกลุ่มนี้เดินเข้าไประยะหนึ่ง ก็มีเสียงปืน M16 ยิงเข้ามารอบด้าน (เห็นแต่แสงไฟจากกระบอกปืน และเสียงเท่านั้น)
สักครู่ มีกระสุนยิงมาโดนหน้าอกด้านซ้าย บริเวณหัวใจ ... ด้วยสัญชาติญาณว่าถูกยิง จึงล้มทั้งยืน แล้วคิดว่า เราถูกยิง อีกสักครู่คงจะตาย จึงนอนอยู่ในท่านั้น
เมื่อเสียงปืนสงบลงสักครู่ ก็มีแต่เสียงโอดครวญของตำรวจที่ถูกยิง จากนั้นไม่นาน ก็มีเสียงคนพูดภาษายาวี เข้ามาพลิกศพตำรวจทีละนาย แล้วใช้ปืนพกยิงศรีษะตำรวจที่ยังไม่ตายทีละนาย
นายตำรวจท่านนี้ รู้ทันทีว่า มันเข้ามายิงซ้ำ ... จึงดึงศพที่อยู่ข้าง ๆ มาทับตนเองไว้ แล้วแกล้งนอนนิ่ง ๆ เหมือนคนตาย ... โจรกลุ่มนั้น จึงเดินไปที่ตำรวจที่ร้องครวญคราง แล้วยิงคนที่ยังมีชีวิตจนหมด ยกเว้นนายตำรวจท่านนี้ เพราะคิดว่าตายไปแล้ว
เวลาผ่านไปนานพอสมควร (ประมาณตีสี่) นายตำรวจท่านนี้ ได้ยินเสียงทหารไทย เข้ามาตรวจพื้นที่ จึงขยับตัว แล้วตะโกนเบา ๆ ว่า “ช่วยด้วย“ จากนั้น ทหารนายหนึ่งเห็นว่ามีคนรอด จึงคว้าตัวขึ้นมา แล้วเอามือล้วงกระเป๋าเสื้อด้านซ้าย เห็นเหรียญดับไฟใต้ จากนั้นกระชากเสื้อจนกระดุมหลุด แล้วเปิดหน้าอก ปรากฏว่า ไม่มีเลือด ไม่มีรอยกระสุน มีเพียงแค่รอยช้ำเป็นรูปเหรียญ แต่ที่เหรียญ ไม่มีความเสียหายจากกระสุนปืน M16 เลย ทั้ง ๆ ที่กระเป๋าเสื้อด้านหน้าทะลุเป็นรูกระสุนปืน
ในเหตุการณ์นี้ มีตำรวจตระเวนชายแดนท่านนี้รอดเพียงนายเดียว
นายตำรวจท่านนี้เล่าให้ผมฟังว่า ปกติแล้ว เค้าจะนับถือพระมาก เมื่อได้พระมา จะนำไปไว้ที่สูง หรือไม่ก็บนหิ้งพระ ... แต่วันที่หลวงป๋า เอาพระไปแจกนั้น เค้าบอกว่า ไม่รู้จัก และไม่ค่อยสนใจ เมื่อได้รับพระมา ก็เอาใส่กระเป๋าเสื้อไว้จนลืม แล้วพระก็อยู่ในเสื้อตลอดเวลา
เมื่อกลับไปถึงที่พัก ทหาร และตำรวจในค่าย ต่างมาถามหาของดี ก็ไม่มีอะไรเลย มีเพียงแค่เหรียญดับไฟใต้เพียงองค์เดียว หลังจากนั้น เมื่อผลัดเปลี่ยนกำลังพลกลับส่วนกลาง ... ทหาร และตำรวจชุดนั้น ได้พากันมาหาเหรียญดับไฟใต้ ที่วัดหลวงพ่อสดฯ
ในสมัยนั้น เหรียญดับไฟใต้ (ด้านหน้าเป็นรูปหลวงป๋า) มีคนทำมาให้หลวงป๋า เพื่อนำไปแจกทหาร ตำรวจ ที่ถูกรอบยิงเป็นจำนวนมาก หลวงป๋าเห็นแล้วสงสาร จึงนำเหรียญนี้ไปแจก เพื่อให้รอดจากภัยจากศาสตราวุธ
